مي شود نظر داد. مي شود انتقاد كرد. مي شود متهم كرد اما به چه چيز؟ به چه قيمتي؟ با كدام دلايل؟ با كدام علم الهي و فهم وراء انسان؟! آيا در مذهبي كه كشتن يك انسان به مثابه كشتن تمام بشريت است، مي توان به سادگي حكم به قتل يك نفر صادر كرد؟ آيا در مذهبي كه نسبت حرام زاده دادن به يك شخص، مستوجب حد و از گناهان كبيره است، مي توان به زعم خود خطاكار را به چنين الفاظي ناميد؟ و آيا در مذهبي كه رسول و امامش در نظر پيروانش، اسوه و الگوي گذشت و بخشش توهين كنندگان به خود هستند، مي توان ادعاي اعتقاد به ايشان را داشت و فردي را به تصور توهين، مرتد و واجب القتل معرفي كرد؟
غرض اصلا دفاع از كار رپر ايراني، شاهين نجفي نيست؛ اما چگونه ادعاي اعتقاد به اسلام رحماني با حكم به قتل يك انسان بدون محاكمه او و بدون علم قطعي به انگيزه او جمع مي شود؟! نظر بدهيد! انتقاد كنيد! متهم كنيد! اما مالك دين و مذهب و مدعي انگيزه هاي شخصي خود نباشيد! هيچ امر مقدسي در ملكيت هيچ بشري نيست؛ همه بشريت در آن سهيم هستند؛ پس فقط به جاي خودتان رأي بدهيد! راست گوي راست كردار حتما منصف است.