چرا تدوین و رعایت اعلامیه جهانی حقوق بشر، لازم است؟ مفاد این اعلامیه چه چیزی را تضمین می کند؟ و چه فایده ای دارد؟
.
.
.
همه ما از وقتی خود را می شناسیم، براساس غریزه و فطرتمان نیاز به احترام، دوستی و دارا شدن را با خود داریم و چنان چه بر اثر آموزش ولو غیرمستقیم و از ورای رفتار والدینمان یاد نگیریم که دیگران هم حقی مشابه ما دارند، همه آنچه را خوب و خواستنی تصور کنیم، برای خود می خواهیم. بله و این اصلاً عجیب نیست... کم کم پس از آشنایی با دیگران و به مناسبت های مختلف در زندگی مان، درک خواهیم کرد که آنها هم تصوراتی مشابه ما در زمینه احترام، دوستی، حقوق فردی و اجتماعی، مالکیت و غیره را تجربه کرده اند. از این به بعد تنها در صورتی مناسبات میان ما و دیگران به درستی تنظیم خواهد شد که هر دو طرف و در واقع همگی از پشتوانه فکری و امنیت روحی در این مورد به خصوص برخوردار باشیم که یکسان هستیم و هیچ کس بر دیگری برتری ندارد و این باور مهم و سازنده و تعیین کننده را چگونه به دست خواهیم آورد؟ در خانواده ای که تحت تأثیر فرهنگ حقوق برابر در مدرسه و دانشگاه و اجتماع رشد یافته و کماکان توسط اجتماع و رسانه های مختلف باز آموزی می شود. به این ترتیب افراد یک جامعه در هر نقشی که در خانواده، محیط کار یا در میان دوستان خود داشته باشند و حتی هنگامی که مقام و پست خاصی را کسب می کنند، با مجموعه ای از ارزشهای درونی شده که سایرین را صاحب حقوقی مساوی با خودشان می بینند، می اندیشند و تصمیم می گیرند.
اهمیت اعلامیه جهانی حقوق بشر و سایر میثاق های مرتبط و الزام به رعایت آنها توسط دولتها به معنای عام در تشریح همین چرخه روشن می شود.
با آرزوی برقراری حقوق تمام افراد بشر، روز جهانی حقوق بشر گرامی باد!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر